De koto

Kenmerken en geschiedenis

De koto is de in Europa meest  bekende Japanse variant van de lange citers die overal in het verre Oosten worden bespeeld: in China, Korea, Vietnam , Mongolië etc. komen soortgelijke citers voor. Men gaat ervan uit dat de Chinese, zheng genaamd, de oorspronkelijke vorm is, en dat die met de ‘culturele ambassadeurs’, die Japan al lang geleden op pad stuurde om te kijken wat er overzee van hun gading was al in de achtste eeuw naar Japan gekomen is en is aangepast aan de plaatselijke wensen.

Het moderne instrument  heeft sindsdien maar weinig wijzigingen ondergaan: het bestaat uit een ca 1,80 m. lange, zowel in de lengte als in de breedte gekromde klankkast waarover 13 even lange  en dikke snaren zijn gespannen zonder stemmechanisme met een bepaald soort knoop; alle met dezelfde spankracht. Deze snaren (vroeger van zijde maar tegenwoordig vaak van een nylonsoort) lopen aan beide uiteinden over vaste kammen maar worden onderweg door verplaatsbare kammen op de gewenste toonhoogte gestemd. De stemming is pentatonisch (vijf tonen binnen het octaaf), enigszins afwijkend van onze gelijkzwevende stemming en de toonladder wordt bepaald door het soort muziek dat ten gehore gebracht wordt.