De concertina en bandoneon

Kenmerken en geschiedenis

Kort na het ontstaan van het accordeon in 1829 in Wenen wordt het instrument ook in Duitsland bekend en in 1834 bouwde Carl Uhlig in Chemnitz een vierkant model dat horizontaal bespeeld werd en zowel links als rechts knoppen had voor losse tonen en dus geen voorgeprogrammeerde akkoorden maar wel met het wisseltonig systeem, zodat eenvoudig akkoorden konden worden gemaakt: concertina.


Vanaf 1840 experimenteert de Krefelder Heinrich Band met deze concertina, verandert de stemming, maakt enige toetsen niet meer wisseltonig en noemt het instrument naar zichzelf door er een naamplaat ‘Bandonion’ (nu bandoneon) op te monteren. Ze worden gebouwd door Carl Friedrich Zimmerman die het bedrijf in 1864 verkoopt aan de familie Arnold. Nazaat Alfred introduceert de merknaam AA. Het instrument krijgt grote bekendheid en blijkt bijzonder geschikt voor begeleiding van de Argentijnse tango, mede door het succes van solist en componist Astor Piazzolla. Na de tweede wereldoorlog wordt het bedrijf onteigend en houdt in 1964 op te bestaan. Een nieuwe fabriek in Carlsfeld zet de traditie echter voort en bouwt weer onder de naam AA bandoneons en concertina’s. Het gros van de concertina’s en andere harmonica’s werden en worden vervaardigd in Klingenthal, een stadje in het Vogtland in Saksen. De bandoneons evenwel in het iets  noordelijker gelegen Carlsfeld.


Wagner 2001

Sadie, Stanley Ed.1984

Een houten accordeon met een handvat op een witte achtergrond
Een bruine en gouden accordeon met een handvat op een witte achtergrond
Een close up van een accordeon op een witte achtergrond

De concertina is een dierbaar instrument, want het eerste door Dick Verel op 12-jarige leeftijd aangeschaft op de Haagse rommelmarkt voor f2,50. Het was de kern van een zich gestaag uitbreidende collectie, die nu ruim duizend muziekinstrumenten omvat, van 3000 v.C. tot heden in van Amerika tot Zuid-Azië.


In Engeland ontstaat al vroeg de voorkeur voor dit zeshoekig model voor de concertina en ook achthoekige werden gebouwd terwijl op het continent de instrumente meestal rechtkoekig waren. Er ontwikkelen zich twee systemen: dit ‘Anglo-German’ system, diatonisch en wisseltonig, zoals op het continent gebruikrlijk en de ’English’ concertina: chromatisch en enkeltonig. Ontwikkeld door vooral Charles Wheatsone, fysicus en muziekliefhebber.




Nummer: t09

Instrument: Concertina

Bouwer/land van herkomst: C.Jones, London

Bouwjaar: 1890

Materiaal: mahonie/ivoor

Omvang: 20 knoppen. diatonisch ‘Anglo-German system’

Lengte (mm): 160


Charles Wheatstone was beroemd fysicus en uitvinder met grote belangstelling voor muziek. Hij ontwept dit English system voor de concertina: chromatisch en niet wisseltong. In de huidige naamgeving is het dus een accordeon. Er waren ook lager gestemde en groter modellen, maar ook miniatuurversies, speciaal geliefd bij clowns.


Nummer: t51

Instrument: concertina, ‘English’

Bouwer/land van herkomst: Charles Wheatstone, London

Bouwjaar: 1850

Materiaal: hout, metaal

Omvang: 48 toetsen

Lengte (mm): 160

Share by: